Çocuk yapmak ya da yapmamak, ikinci çocuğu yapmak, üçüncüyü istemek gibi mevzular o kadar, o kadar kişisel konular ki insan ancak o çocuğu birlikte yapmayı planladığı kişi ile konuşabilir bunu. Bazen onunla bile konuşamadan bir çocuk gerçeği ile yüzleşmiş olabilirsiniz hatta ama anatomik meselelere girmek niyetinde değilim.

Şimdi derdimi bir diyalog ile açıklamak isterim:

Hayatınızda toplam üç kere gördüğünüz birisi: Merhaba!
Siz: Selam!
Hayatınızda toplam üç kere gördüğünüz birisi: Eee, yok mu artık çocuk?
Siz: Kem, küm, evet, kısmet, hayır, belki, iyi günler.

Bu konuşma kağıt üstünde ne kadar saçma görünürse görünsün gerçek hayatta her kadının en az bir kere başına gelmiştir eminim. Erkeklerin gelmemiştir muhtemelen çünkü onların canları ne isterse onu yapacağı toplum tarafından çoktan kabul görmüş bir gerçek. Çocuk yapıp yapmayacağını sorduğunuz birisinin konuyla ilgili onlarca sebebi olabilir. İstiyordur ama henüz olmamıştır, istiyordur ama komple olmayacaktır ve zaten çok üzgündür, istiyordur ama denemeye başlamamıştır, istiyordur ama bunu sana söylemeyi düşünmüyordur, istemiyordur ama bunu sana söylemeyi düşünmüyordur. Saymakla bitmeyecek kadar çok cevabı olabilir bu sorunun ama değişmeyen tek gerçek meselenin karşıdakini ilgilendirmediğidir. Hele hele cevabını asla bilmediğiniz bir soruya aklınızdan bir cevap bulup, ona göre yorumlar yapmak ve bunu karşıdakiyle paylaşmak asla yapılmaması gereken bir harekettir. ‘Ayyy çocuk evliliğin tuzu biberi’, ‘Korkma korkma büyür gider’, ‘Bir an önce yapın ki ikinciye de zaman kalsın’ gibi cümleler tozlu raflardaki yerini çoktan ama çoktan almalı.

Biliyorum başkalarına özel alan vermek toplumumuzun en meşhur özelliği değil ama birtakım ezberlerimizi değiştirmenin vakti de geldi de geçiyor. Başkalarını kırmak, üzmek, onları sinir etmek neden hayatımızda bu kadar yer kaplasın? Biliyorum bazen yaparken farkında bile değiliz ama işte her insan bambaşka dinamiklerle çalışan ayrı bir dünya ve her ezber her yerde işe yaramaz. Bir cümlenin hiçbir faydası olmayacaksa ve potansiyel zararları malumsa o cümle yine de kurulmalı mı? Bence düşünmeye değer.

Not: Çocuk sahibi olmaya karar verirsek bu yazı güncellenecek ve ‘Aaaa, herkes çocuk yapsın’ olarak revize edilecektir. Hahaaha hayır edilmeyecek.